George Russell betaalt € 2 miljoen terug aan de man die zijn F1-droom mogelijk maakte

Maar achter het professionele uiterlijk en de glanzende overwinningen schuilt een veel genuanceerder verhaal, een verhaal over familiekwesties, emotionele offers en een vader met een compromisloze toewijding.

In tegenstelling tot veel andere F1-coureurs die opgroeien in racefamilies, had Russell geen ouders met een achtergrond in de autosport.

Zijn vader Steve Russell was een handelaar in de landbouwsector en verdiende zijn brood met het verkopen van zaden en tarwe. Toch stortte hij zich in een gewaagd avontuur toen hij iets bijzonders in zijn zoon zag. Hij investeerde alles, zowel tijd als geld, in de droom van zijn zoon.

“Het was zwaar,” gaf Russell toe in een interview met de Daily Mail, en zijn stem liet de complexiteit van zijn jeugd duidelijk horen.

“Van mijn zevende tot mijn zestiende had ik niet de volwassenheid om te begrijpen wat mijn ouders voor mij deden.”

“Mijn vader werkte elke dag van ’s ochtends zeven uur tot ’s avonds negen uur om genoeg geld te verdienen om me in het weekend mee te kunnen nemen naar races.”

Al op zevenjarige leeftijd stapte George in de veeleisende wereld van het karten, waar de druk van thuis duidelijk voelbaar was.

Er was geen ruimte voor fouten en zelfs overwinningen werden niet als voldoende gezien. Als een overwinning niet vlekkeloos was, werd die tot in detail geanalyseerd op tekortkomingen.

“De verwachting was om vanaf poleposition te starten en elke race te winnen, of in ieder geval altijd op het podium te staan. Zelfs als ik won, was de sfeer op weg naar huis niet altijd vrolijk of ontspannen,” vertelt Russell.

“Er kwamen dan meestal opmerkingen dat ik dit of dat beter had kunnen doen.”

Niet alleen op het circuit was de druk voelbaar. Thuis worstelden zijn ouders met de balans tussen droom en werkelijkheid. Volgens Russell waren er vaak ruzies, meestal veroorzaakt door de intense betrokkenheid van zijn vader.

“In die acht jaar waren er zeker ook mooie momenten, maar ik herinner me vooral veel verdrietige periodes waarin mijn ouders ruzie hadden omdat mijn vader streng voor mij was. Mijn moeder deed haar best om alles bij elkaar te houden,” zegt hij.

Achter die harde houding zat echter een duidelijke strategie. Steve Russell wilde de enorme investering niet verloren laten gaan. George begreep dat pas veel later en draagt nu geen wrok, maar inzicht.

“Hij heeft me gevormd tot wie ik vandaag ben,” legt hij uit.

“Hij wilde altijd dat het glas vol was. Hij keek naar waar ik me kon verbeteren, zonder stil te staan bij de positieve dingen.”

“Ik ga nog steeds met die instelling door het leven: kijken naar wat beter kon, maar nu probeer ik ook het positieve te zien. Anders kunnen de gevolgen groot zijn.”

Het hoogtepunt van zijn vaders toewijding kwam toen hij zijn bedrijf verkocht om George’s verdere reis in de motorsport te financieren.

George was pas twaalf jaar oud. Het was alles of niets, en gelukkig viel alles op zijn plek. In 2017 werd hij opgenomen in het juniorprogramma van Mercedes en in 2019 maakte hij zijn debuut in de Formule 1 bij Williams.

In 2022 werd hij teamgenoot van niemand minder dan Lewis Hamilton bij Mercedes.

Het is een ontwikkeling die Russell zowel financiële voorspoed als persoonlijke groei heeft gebracht. De opofferingen van zijn vader zijn nooit vergeten, en toen hij zelf de kans kreeg, zorgde hij ervoor dat alles werd terugbetaald.

“Ik heb alles terugbetaald wat hij aan mij heeft besteed. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat zodra ik geld zou verdienen, ik alles zou terugbetalen. Het ging om zo’n 1,5 miljoen pond, ongeveer 2 miljoen euro,” zegt hij trots.

Vandaag de dag heeft George Russell meer bereikt dan de meeste mensen durven dromen. Negentien podiumplaatsen, drie overwinningen en een jaarsalaris van vijftien miljoen euro.

Hij ziet nu hoe zijn eigen broer vecht om zijn kinderen dezelfde kansen te geven, en dat biedt hem een nieuw perspectief.

“Ik zie het nu bij mijn broer, want zijn kinderen zijn ook begonnen met karten en hij werkt hard om hen een kans te geven.”

“Het leven is niet makkelijk met werk en alle andere verplichtingen. En ik ben mijn vader voor altijd dankbaar voor wat hij heeft gedaan.”

De weg naar de top van de autosport was niet zonder tranen, maar werd ook gekenmerkt door onvoorwaardelijke liefde en opoffering. En dat zal George Russell nooit vergeten.

“Ik leerde gewoon accepteren hoe hij met mij omging. Ik wist dat als ik niet won, hij niet tevreden zou zijn. En dan werd de rit naar huis meestal lang en eindigde vaak in tranen.”

Voor Russell is het juist die reis, met al zijn hoogte- en dieptepunten, die hem heeft gevormd tot de competitieve persoon die hij vandaag is. En dat is een geschenk dat hij voor geen goud zou willen ruilen.