Geen revolutie maar evolutie in de machtsgreep die Ferrari gepland heeft staan

Na twee stabiele en overtuigende raceweekends in Austin en Mexico-Stad heeft Ferrari besloten om zijn aanvankelijke plannen voor een rigoureuze herziening van de ophanging voor 2026 te temperen.

Volgens berichten uit de Italiaanse media zal het team uit Maranello minder grote wijzigingen doorvoeren aan Project 678. De bolide die Charles Leclerc en Lewis Hamilton volgend seizoen, wanneer de nieuwe reglementen ingaan zullen besturen.

Het grootste deel van 2025 was de SF-25 lastig te temmen. De auto was extreem gevoelig voor rijhoogte-afstellingen, wat leidde tot compromissen in afstelling en zelfs tot de diskwalificatie van Hamilton in Shanghai wegens overmatige plankslijtage. Een verhoging van de rijhoogte was noodzakelijk, maar kostte duidelijk performance.

Daarom leek het logisch om voor 2026 schoon schip te maken. Nieuwe regels, nieuwe kans. Maar het dubbele raceweekend in de VS en Mexico heeft het vertrouwen in de huidige ontwikkelingsrichting hersteld.

Op twee uiteenlopende circuits presteerde de SF-25 betrouwbaar én competitief, met Leclerc op het podium en consistente prestaties over het hele weekend.

Zelf spreekt men in Italië van een revolutionaire krachtbron

Het resultaat is dat Project 678 een evolutionaire stap wordt in plaats van een revolutionaire. De onderliggende ophangingsarchitectuur van de SF-25 blijft behouden.

Ferrari richt zich in plaats daarvan op het verfijnen van componenten zoals torsiestaven en het heave-systeem, die bepalend zijn voor hoe de auto reageert op verticale krachten en hoogteveranderingen. De focus ligt op het verbeteren van de afstelling en het verbreden van het werkbare venster.

Deze aanpak sluit aan bij de filosofische koerswijziging die Ferrari eerder dit jaar al inzette, met onder meer de introductie van pullrod-voorwielophanging, een systeem dat eerder met succes is toegepast door Red Bull en McLaren.

De 2026-regels veranderen het spel ingrijpend. Minder focus op ground effect, meer op actieve aerodynamica, 50% elektrische aandrijving en 100% duurzame brandstof.

Die overgang maakt het opnieuw ontwerpen van de ophanging minder urgent, zeker voor een team dat dit jaar juist kwetsbaar bleek in zijn rijhoogtegevoeligheid.

Wat Ferrari onderhuids ontwikkelt, is mogelijk nog spannender. In Italië wordt gesproken over een “revolutionaire” krachtbron, met onder andere een aluminium cilinderkop en een geheime luchtinlaatoplossing.

Eerder experimenteerde het team met een revolutionair stalen ontwerp, maar naar verluidt is het experiment met dit ontwerp stopgezet omwille van de betrouwbaarheid.

Nu Zimmermann vertrokken is uit de R&D-afdeling, ligt de focus op stabiliteit en een stabiel chassis maakt het integratieproces met de nieuwe krachtbron een stuk eenvoudiger.

Hoewel Ferrari nog altijd zonder overwinning zit in 2025, ondanks het aantrekken van zevenvoudig wereldkampioen Lewis Hamilton, biedt de opleving in de laatste races hoop. De komende vier races Brazilië, Las Vegas, Qatar en Abu Dhabi worden bepalend om te zien of Ferrari’s herwonnen vorm standhoudt.

In plaats van het risico te nemen op een mislukte revolutionaire auto, kiest Ferrari voor een gecontroleerde evolutie die de sterke punten behoudt en gericht de zwakke plekken aanpakt. Dat geeft Leclerc en Hamilton een auto waarin ze zich kunnen herkennen én op kunnen bouwen.

Ferrari lijkt eindelijk geleerd te hebben van eerdere fouten. Project 678 wordt geen alles-vernietigende vernieuwing, maar een weloverwogen doorontwikkeling.

In een Formule 1 waarin stabiliteit en consistentie vaak belangrijker zijn dan spektakel, kan dat precies zijn wat het team nodig heeft om in 2026 weer écht mee te doen aan de top. Geen grote woorden dus, maar stil en vastberaden. Misschien wel het sterkste signaal dat Ferrari in jaren heeft afgegeven.