De FIA heeft eindelijk de langverwachte regels voor de Formule 1-auto’s van 2026 onthuld. De nieuwe bolides worden kleiner, lichter en zullen minder downforce produceren, wat moet zorgen voor meer actie op de baan.
Nieuwe ontwerpprincipes
De eerste blik op de nieuwe Formule 1-auto’s toont vooral veranderingen bij de vleugels. De voorvleugel krijgt een geheel nieuwe vorm, terwijl de achterspoiler terugkeert naar het bekende, platte ontwerp. De auto’s worden in alle dimensies verkleind, met behoud van de veiligheid.
Met het kleinere formaat hoopt de FIA dat de auto’s wendbaarder worden. Dit is vooral belangrijk op smalle stratencircuits waar inhalen moeilijk is gebleken. Naast het formaat worden de auto’s ook 30 kilogram lichter dan hun voorgangers.
Actieve aerodynamica en afscheid van DRS
Een van de meest opvallende veranderingen is de introductie van actieve aerodynamica. Dit houdt in dat verschillende bewegende elementen in de achtervleugel het makkelijker moeten maken om elkaar te volgen op de baan. In combinatie met deze nieuwe spoiler zal er ook een actieve voorvleugel worden geïntroduceerd die de aerodynamica moet balanceren voor de coureur. Hierdoor neemt de Formule 1 afscheid van het DRS-systeem.
Manual Override Mode
Om inhalen makkelijker te maken, krijgen de coureurs hulp van een speciale elektrische boost. Elke auto krijgt een Manual Override Mode, waarmee de motor extra vermogen krijgt vanuit het hybride systeem. Deze functie is alleen bruikbaar tijdens het inhalen en kan bij snelheden boven de 300 km/u een verschil van liefst 200 pk opleveren ten opzichte van een voorganger.
Verbeterde hybride aandrijflijn
De reglementen voor de aandrijflijn van 2026 zijn al een tijdje bekend. Elke auto wordt uitgerust met een hybride V6-motor, maar het vermogen van de batterij gaat significant omhoog. Met 300% meer power vanuit de elektrische krachtbron wordt de capaciteit van de batterij gelijkgetrokken met die van de interne verbrandingsmotor.
De geheimen van F1-aerodynamica onthuld
Downforce: betere grip op het asfalt
Downforce is essentieel voor het genereren van grip op de baan, waardoor auto’s sneller door bochten kunnen en beter accelereren op rechte stukken. Teams werken continu aan het balanceren van downforce om stabiliteit en snelheid te behouden. Dit wordt bereikt door verschillende onderdelen zoals voor- en achtervleugels, diffuser en bodemplaat.
Voorvleugel en achtervleugel
De voorvleugel leidt lucht naar de rest van de auto, terwijl de achtervleugel neerwaartse druk creëert. Beide vleugels zijn ontworpen om een optimale luchtstroom te genereren en zo downforce te creëren.
Wing end plate
De wing end plate bevindt zich aan het uiteinde van de vleugels en helpt bij het creëren van neerwaartse druk en stabiliteit tijdens hoge snelheden. Het reduceert turbulentie en verbetert grip en tractie.
Porpoising in F1
Porpoising is een fenomeen waarbij de voorkant van de auto op en neer beweegt bij hoge snelheden, wat de luchtstroom verstoort en downforce vermindert. Teams proberen dit te verminderen door aanpassingen aan vleugels en optimalisatie van de stroomlijn.
Aero rake: het meten van aerodynamica
Een aero rake is een set buizen bevestigd aan de achterkant van de auto om luchtstromen te meten. Het geeft teams inzicht in aerodynamica en helpt bij het optimaliseren van downforce en luchtweerstand.
Flow vis op een F1-auto
Flow vis is een speciale verf die luchtstroom visualiseert. Ingenieurs kunnen zo zien hoe lucht langs de auto beweegt en waar turbulentie of weerstand optreedt, wat helpt bij het verbeteren van het ontwerp.
De vloer van een F1-auto
De vloer genereert downforce en optimaliseert luchtstroom onder de auto. De vloer werkt als een omgekeerde vleugel, wat voor een drukverschil zorgt tussen boven- en onderkant, resulterend in meer grip.
Windtunnel: de sleutel tot aerodynamisch ontwerp
Windtunnels simuleren luchtstromen om aerodynamische eigenschappen te onderzoeken. Formule 1-teams gebruiken windtunnels om luchtweerstand te verminderen en downforce te verhogen.
Open en gesloten windtunnel
Een open windtunnel heeft een grote open ruimte voor luchtstromen, terwijl een gesloten windtunnel een schaalmodel test in een kleinere ruimte. In F1 wordt vaak een schaalmodel van maximaal 60% van de originele grootte getest.
Gewicht van een F1-auto
Een Formule 1-auto moet minimaal 796 kilogram wegen, inclusief coureur en droogweerbanden, exclusief brandstof. Met brandstof kan dit oplopen tot circa 906 kilogram. Teams werken eraan om dicht bij het minimumgewicht te blijven.
Gewicht van onderdelen
| Onderdeel | Gewicht |
|---|---|
| Stuur | Circa 1,3 kg |
| HALO | 7 kg |
| Voorvleugel | Circa 10 kg |
| Versnellingsbak | Circa 40 kg |
| Brandstof | Maximaal 110 kg |
| Power Unit | Minimaal 150 kg |
| Chassis | Geen vast gewicht |
Diffuser F1
De diffuser versnelt en verbreedt luchtstroom onder de auto, wat voor extra neerwaartse druk zorgt. Dit verbetert grip en stabiliteit bij hoge snelheden.
Dubbele diffuser
In 2009 introduceerde Brawn GP de dubbele diffuser, wat leidde tot verbeterde downforce en was cruciaal voor hun succes in dat seizoen.
Blown diffuser
Bij de blown diffuser worden uitlaatgassen gebruikt om meer downforce te genereren. Red Bull Racing maakte hier succesvol gebruik van tot het systeem in 2011 werd verboden door de FIA.
Differentieel F1
Het differentieel verdeelt vermogen tussen wielen, wat stabiliteit geeft en helpt bij bochten. Het zorgt ervoor dat wielen niet slippen en optimaliseert bandenslijtage.
Soorten differentiëlen
Er zijn verschillende types zoals het open differentieel, gelimiteerd slip differentieel en sperrdifferentieel, elk met hun specifieke voordelen voor grip en vermogenverdeling.
